صفحه 40

رابی  والدنبرگ همچنین به سوالی اشاره می کند: به چه کسی باید دارو را داد اگر هردوی آنها در وضعیت واقعا خطرناکی باشند.

بنابر موضعگیری صاحب نظران دیگر او می گوید : اگر هر دوی آنها واقعا بیمارند و دارو به نفرسوم تعلق دارد( به بیمارستان)  دارو را بین خودشان تقسیم کنند.

درست است که دارو برای نجات تنها یک نفر کافی است ، و اگر آنرا بین خودشان تقسیم کنند  زندگی هر دونفرشان از دست می رود ، شاید باید سه چیز را یادآوری کرد:

الف . دادن دارو به هر دونفر باعث طولانی شدن زندگی هر دو نفر می شود ، و در این مدت آنها می توانند "ساعت زندگی" را بدست آورند

ب. ممکن است طولانی کردن زندگی هر دو نفر حداقل شانس یکنفر را برای زندگی بیشتر کند. تا  مقدار اضافی دارو برای او پیدا شود و اگر آن مقدار از دارو را دریافت نمی کرد قبل از اینکه مقدار اضافی دارو به او برسد می مرد.

ج . از آنجا که این فرض که زندگی هر دو نفر در خطر است بر اساس برآورد پزشکی است ، ممکن است پزشکان در مورد میزان در خطر بودن زندگی شان اشتباه کرده باشند ، و همچنین در مورد میزان دارویی که برای نجات آنها لازم است اشتباه کرده باشند

6.

الف .بین نظر رابی والدنبرگ در باره موضوع " دارو برای دو نفر" و موضع بن پتورا  در باره "آب برای دو نفر مقایسه کنید"

ب. آیا توضیح درباره موضوع  دارو  به فهم شما در مورد موضع بن پتورا کمک کرد ؟ اگر بله چطوری ؟

7

 الف. در موضوع "دارو برای دو نفر " درباره دو بیمار صحبت می شود  که می توان دارو را بین آنها تقسیم کرد ، ولی چه می شود اگر تعداد بیمارانی که دارو بین آنها توزیع می شود بسیار زیاد باشد – یعنی  دارو را به هیچکدام از آنها ندهیم؟

ب. در زیر بخشی از پروتکل 304 آورده شده است  بنابر کمیته اجتماعی و کار کنست  از روز 24 بیشوت سال  5747 (23.02.1987)  در برخورد با چنین موردی :

پروفسور داویدسون : خیلی سال پیش ، در انتهای جنگ جهانی دوم ، اتفاق بسیار معناداری دربیمارستان هدسا رخ داد؛ بیماری باکتری المانگیتیس پخش شد که مرگ و میر آن صد در صد شد تا اینکه داروی پنی سیلین اختراع شد. هنگامیکه دارویی آمد که یک بیمار را معالجه می کرد، در بیمارستان 450 بیمار وجود داشت. این مسئله بغرنج پیش آمد که چه کسی را باید معالجه کرد: آیا باید افراد جوان و کودکان را معالجه کرد یا افراد مسنتر را معالجه کرد؟ کسی را که جایگاه ممتازی دارد یا کسی را که شغل ندارد ؟ به رابی  اعظم در آنموقع رابی هرتسوگ رو کردیم  تا به ما در تصمیم گیری کمک کند. در نهایت  تصمیم گرفت که پزشک آدمی را معالجه کند که اولین نفر  به رابی  می رسد ، به این ترتیب ما می توانیم تصمیم بگیریم  زندگی چه کسی مهمتر است .



مشخصات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها